Preface : บทนำอย่างเป็นทางการ

ที่มาที่ไป

เนื้อหาในบล็อกนี้ เริ่มต้นจากการทบทวนความรู้ให้กับน้องๆ นักศึกษาแพทย์ประจำโต๊ะปฏิบัติการก่อนจบ dissection ในแต่ละครั้ง เพื่อให้น้องๆ ได้มองเห็นภาพว่า dissection ในแต่ละครั้งควรมีความรู้เรื่องใดเพิ่มเติมบ้าง การทบทวนใช้เวลาครั้งละประมาณ 30 นาที โดยมุ่งประเด็นเฉพาะหัวข้อที่สำคัญๆ เท่านั้น อาจเสริมการประยุกต์ในทางคลินิกตามความเหมาะสม แต่ไม่ใช่การสอนเนื้อหาใหม่ทั้งหมด ทั้งนี้ เพื่อไม่ให้น้องๆ ต้องเหนื่อยล้ากับการเรียน Gross Anatomy มากจนเกินไป และได้ใช้เวลาว่างในการทำกิจกรรมอื่นๆ ตามแบบวัยรุ่นบ้าง

ในทุกครั้ง ผมจะเขียนบันทึกช่วยจำติดมือไว้เสมอ เพื่อเตือนความจำของตนเองและใช้ตรวจสอบว่าได้อธิบายเนื้อหาครบถ้วนแล้วหรือยัง หากมีเรื่องใดที่ผมหลงลืมไป หรือชวนออกนอกเรื่องไปไกล จะได้ย้อนกลับมาเติมเต็มให้ครบถ้วน

เมื่อถึง Dissection of the Head & Neck น้องๆ ในโต๊ะปฏิบัติการขอให้ผมโพสต์บทสรุปนี้ไว้ใน Social Network ซึ่งผมก็ยินดี เพราะเห็นว่าจะเป็นประโยชน์แก่น้องๆ คนอื่นๆ ด้วย แต่เนื่องจากบทสรุปนี้เป็นบันทึกช่วยจำของผมเอง แต่ละหัวข้อจึงมีเพียงประเด็นสำคัญสั้นๆ ส่วนรายละเอียดที่เหลือผมจะเก็บไว้บรรยายเพิ่มเติมในห้องปฏิบัติการ ดังนั้น บทสรุปนี้จึงไม่ใช่สารัตถะ/สรณะอันเป็นที่สุดสำหรับน้องๆ แต่เป็นเพียงแผนที่ให้น้องได้ศึกษาค้นคว้าเพิ่มเติมด้วยตนเองได้โดยไม่หลงทางเท่านั้นเอง

----------

ห้องปฏิบัติการมหกายวิภาคศาสตร์

อาคารศรีสวรินทิรา โรงพยาบาลศิริราช

----------

ในระยะแรก ผมโพสต์บทสรุปทั้งหมดลงใน facebook ของผมเอง แต่เมื่อผ่านมาหลาย dissection แล้วผมกลับพบว่า การโพสต์ลงใน facebook นั้นมีข้อจำกัดหลายประการ ประการสำคัญคือ facebook ไม่อนุญาตให้จัดบทความไว้เป็นหมวดหมู่ (categories) บทสรุปทั้งหมดจึงปะปนไปกับข้อเขียนอื่นๆ ซึ่งยากแก่การค้นหา ผมจึงตัดสินใจสร้างบล็อก Anatomy for Siriraj Medical Students ขึ้นมาใหม่ เพื่อรวบรวมบทสรุปทั้งหมดไว้ด้วยกัน โดยใช้ account ของ blogger ซึ่งผมมีอยู่แล้ว

เพื่อให้ง่ายต่อการติดตาม ผมจึงประเดิมบทสรุปในบล็อกด้วยเรื่อง Dissection of the Abdomen ซึ่งน้องๆ กำลังเรียนอยู่ในขณะนี้ แล้วไล่เรียงไปตามลำดับ และหากมีเวลามากพอในช่วงท้ายภาคเรียน ผมอาจเพิ่มเติมเนื้อหา Neuroanatomy เข้าไว้ด้วย ส่วนบทสรุปก่อนหน้านี้ผมยังคงเก็บไว้ใน facebook เช่นเดิม หากน้องคนใดสนใจอ่านทบทวน สามารถค้นหาได้ใน notes ตามความต้องการ

ผมมักจะเตือนน้องๆ เสมอว่า นักศึกษาแพทย์ก็เป็นวัยรุ่นธรรมดาที่ควรจะมีเวลาอย่างวัยรุ่นบ้าง การเรียนเป็นจุดมุ่งหมายหลักในชีวิตแพทย์ก็จริง แต่การเรียนไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต น้องควรแบ่งเวลาให้เหมาะสมทั้งการเรียน การเล่นและการพักผ่อน รวมถึงการทำกิจกรรมอื่นๆ ที่น้องสนใจนอกเหนือจากงานวิชาการ เพื่อให้น้องได้มีชีวิตครบสมบูรณ์ในอย่างที่ "คน" คนหนึ่งควรจะเป็น

---

เมื่อยามใดใจเจ้านั้นท้อแท้

เรามีแต่ความหวังดีที่มอบให้

เมื่อยามใดใจเจ้าเศร้าเสียใจ

เรายังคอยห่วงใยไม่ไกลกัน

---

ขอให้มีความสุขกับชีวิตวัยรุ่นในรั้วโรงเรียนแพทย์
รัตนาดิศร

http://si-anatomy.blogspot.com
http://raynartz.blogspot.com

----------

"...การเป็นผู้รับอาจมีความสุข แต่การเป็นผู้ให้นั้นเปี่ยมสุขยิ่งกว่า..."